puentować

puentować: {{stl_3}}puentować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pwɛntɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}s-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}książk{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}pointieren {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

puentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, puentowaćtuję, puentowaćtuje, puentowaćany {{/stl 8}}– spuentować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dobitnie akcentować najważniejszą treść wypowiedzi, celnie ujmować sens tekstu (w puencie); kończyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puentować — ndk IV, puentowaćtuję, puentowaćtujesz, puentowaćtuj, puentowaćował, puentowaćowany książk. «ukazywać, trafnie wyróżniać, akcentować najistotniejszą treść tekstu, dowcipu; kończyć puentą, dawać puentę» Puentować dowcip. Piosenkarka bezbłędnie… … Słownik języka polskiego
pointować — [wym. puentować] ndk IV, pointowaćtuję, pointowaćtujesz, pointowaćtuj, pointowaćował, pointowaćowany → puentować … Słownik języka polskiego
puentowanie — n I rzecz. od puentować … Słownik języka polskiego
spuentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}puentować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias